Дрозды - Хата бацькоў

У кожнага агеньчык ёсць у сэрцы і у вачах,
Праз цемру і туманы скрозь што асвятляе шлях,
У кожнага мястэчка ёсць куды душа імкнецца,
I што б у жыцці не адбылось яно не прадаецца,
Не прадаецца хату бацькоў куток бацькоўскі не прадаецца,
Куды вяртаюсь я зноў і зноў дзе адчуваю, як сэрца б’ецца,
Двум берегам адной ракі ніколі не сустрэцца,
Але без іх залье лугі ракі не застанецца,
Так і паміж братоў калі маланка пранясецца,
Суцешыць іх хата бацькоў яна не прадаецца.